De stad Soest

Vele,

Misschien wel alle oudgedienden van het 5 Linie, zullen met heimwee terugdenken aan de stad Soest en de tijd die ze daar doorbrachten.
Niet zo verwonderlijk als je weet dat je daar als jonge man toekwam en een periode van je leven doormaakte die uniek was.
Een dienstplichtige leerde er, na enkele weken aanpassing aan het kazerneleven, een gedeelte van deze oude stad kennen. Meestal ontbrak het de dienstplichtigen aan voldoende kennis van de Duitse taal om het leven in de stad en de streekcultuur naderbij te bekijken, laat staan een echt contact met de bevolking te hebben. Toch waren de weinige contacten tussen dienstplichtigen en de "Soestenaars" hartelijk en positief.
Het 5de Linie streefde ernaar dat elke dienstplichtige zijn eerste beelden van Soest opdeed tijdens een "rally" die door de SCV (Opvoedingsdienst) werd georganiseerd. Zo konden de soldaten in één enkele dag de mooiste en belangrijkste plekjes van de typische en mooie Duitse stad opzoeken en werden achteraf op hun prestaties van deze ontdekkings- en kennismakingstocht beoordeeld.

Weliswaar zouden alle dienstplichtigen van het 5 Linie vele dagen en nachten onder de blote hemel doorbrengen gedurende de tientallen lastige en fysiek zware oefeningen. Altijd op een afstand van Soest, waar de prachtige natuur zorgde voor onuitwisbare mooie herinneringen.
In elke kazerne bestond een dienst die alle informatie bezorgde betreffende de Duitse musea of mogelijkheden bij een Duitse club of cultuurevenement, maar hun vrije tijd doorbrengen in een van aangeboden plaatsen werd door een dienstplichtige uiterst zelden benut.

Voor beroepsmilitairen was het een eigen keuze om gedurende de vele jaren van hun verblijf alle mooie en typische, middeleeuwse plekjes te verkennen die Soest en zijn omgeving boden. Het contact met de Duitse bevolking groeide met de tijd. Toen in de jaren tachtig de feest- en cultuurfiguur van Soest, nl. het "Jägerken von Soest", een Belg werd, was hij een symbool van een voorbeeldige integratie.
Het verblijf van het 5 Linie van 1949 tot 1992 in Soest zou niet alleen stadsrechten (in 1974) verlenen, er kwamen meer en meer Belgisch/Duitse huwelijken voor, gezamenlijke cultuurfeesten, Vlaamse kermissen, militaire deelname aan de Bördetagen door o.a. de mobiele bakkerij van de militaire bakkerij van Werl, die de Duitsers het Belgisch krentenbrood leerde kennen, enzovoorts.
Honderden Belgische beroepsmilitairen hebben in deze regio de sportclubs en competities beïnvloed en soms zelfs gedomineerd. Deze inburgering, deze feiten, prestaties en die feesten staan voor altijd gegrift in het geheugen van allen die meerdere jaren in Soest verbleven.
De stad Soest zou reeds in het jaar 836 vermeld zijn in oorkonden.
Je kan er tijdens een wandeling nog altijd de oude, goed bewaarde muren, de stadswallen, bewonderen.
Het zal je dan niet verwonderen dat er in de Kreis Soest 700 gebouwen als beschermd monument geregistreerd staan. Meermaals zie je opschriften : "Hansestadt Soest". Die uitdrukking komt van de benaming "Hanse" die gegeven werd aan de grote groep kooplieden, die rond 1200 de steden Lübeck, Bremen, Hamburg en nadien in 1253 ook Dortmund, Soest en Lippstadt door hun verworven rechten en vrijheden uitverkozen om handel te drijven. Hier werden in de middeleeuwen reeds weefsels, ijzerwaren, kruiden en groenten uit Vlaanderen geïmporteerd. Let wel: ook Antwerpen en Brugge waren Hanzesteden .. De Kreis Soest telde in de jaren '60 en '70 niet minder dan 48.000 inwoners en daarvan waren er 9.000 Belgen (inbegrepen de dienstplichtigen, beroepsmilitairen en hun familieleden, burgerpersoneel van de scholen en militair hospitaal ).
Ook een kleine 2000 Britse militairen en hun familieleden woonden er in Soest en je mag evenmin de 500 Amerikanen niet vergeten.

Soest werd ervaren als een gezellige stad, een aangenaam winkelcentrum, praktische treinverbindingen naar België en in de jaren '70 kwam er een autostrade waardoor je na drie à vier uren rijden al een stuk in België was.
Veel militairen gingen na meerdere jaren zover dat hun vrijetijdsbesteding vooral plaatsvond in Duitse sportclubs, lidmaatschap in Duitse verenigingen en deelname aan Duitse cultuurevenementen. Het bleef niet alleen bij de jaarlijks terugkerende Bördetagen, Schützenfesten en de Allerheiligenkermis. De andere feesten en/of bezienswaardigheden van de omtrek werden verkend en jaarlijks opnieuw bezocht.
Hoe dikwijls werden Belgische militairen in noodgevallen niet opgetrommeld om materiële of medische hulp te bieden bij ongevallen, verkeershindernissen of andere toestanden waar wij altijd grote waardering voor mochten ontvangen van de lokale Duitse instanties.
Soest was immers de geboorteplaats waar heel wat Belgische kinderen werden geboren in het Militair Hospitaal, waar huwelijken werden gesloten, waar kinderen werden gedoopt in de kapel van één van de Belgische kazernes. Hoeveel Belgische kinderen deden hun eerste en plechtige communie in Soest?

Vergeet niet dat in Soest een Belgische school, kindertuin, en een Atheneum was!
Hebt u kinderen die daar naar school gingen, laat hen dan zeker eens even kijken naar pagina "Links" van deze website. U ziet er de link die ik speciaal voor hen plaatste. Een website van de Belgische scholen van Soest, gemaakt door een oud-leerling. Daar kunnen die leerlingen één van hun klasfoto's terugvinden en het gastenboek invullen.

Als uw kinderen opgroeiden in Soest dan zullen ze onvermijdelijk deelgenomen hebben aan de vakantie-dagkolonies in Büecke waar ze twee maanden naar hartenlust konden ravotten, ruimte hadden ze daar in overvloed.
Ofschoon we een Belgische winkel hadden (de CMC) moesten we toch een groot deel van onze huishoudwaren in Duitse winkels kopen. Zo leerde je de typische Duitse producten, hun brood, worsten en vleeswaren kennen. Zeggen je de namen "Famila" en "Kaufhof" je nog iets?

Was je de Duitse taal voldoende machtig dan kon je naar één van de drie filmzalen gaan: het Burgtheater, de Universum en de Lichtburg. De films werden in Duitsland immers gesynchroniseerd en dat was wel even wennen. In 1999, moest ik vaststellen dat er nog maar één zaal is overgebleven. Nu, in 2021, is de Universum nog altijd de enige filmzaal, weliswaar onderverdeeld in enkele kleinere, moderne ruimten.
Am großen Teich is een mooie vijver vlakbij het centrum. Het Hallenbad was het nabijgelegen overdekte zwembad. Bijna alle opgroeiende kinderen van de Belgische militairen leerden hier zwemmen. De militaire eenheden kwamen hier maandelijks enkele keren in de vroege morgen hun verplichte sport uitoefenen. In 1994 waren zware technische defecten dit mooie zwembad fataal. Het herstellingskosten liepen te hoog op en het Hallenbad werd afgebroken in datzelfde jaar.

Gedurende bijna 45 jaar, van 1947 tot 1992, groeiden er in Soest heel wat Belgische kinderen op die hun échte vaderland nooit zouden leren kennen. Sommigen studeerden af in Duitse scholen en bouwden hun eigen bestaan op met een Duitse echtgenote.
Momenteel wonen in Soest nog enkele tientallen ex-militairen die na de sluiting van de kazernes in 1992 verkozen om hier de rest van hun leven te verblijven. Een aantal van hen hebben zich verenigd in de Internationale Garnizoensclub Soest. Lees meer op de pagina "IGCS".
Onze Vereniging 5 Linie onderhoudt voortdurend contact met de "Anciens 5 Linie" en de Internationale Garnizoensclub Soest en we motiveren onze leden voor deelname aan elkaars activiteiten.
Na een verblijf van 25 jaar in Soest, ontving het 5 Linie in 1974 stadsrechten voor haar goede contacten met het stadsbestuur en de bevolking. Deze overhandiging gebeurde op een plechtige wijze. Die stadsrechten werden voorgelezen aan één van de poorten van de stad.
De oorkonde vermeldt dat het toegelaten was om één keer per jaar, met het ganse bataljon, gewapend en begeleid door een muziekkapel, door de stad te marcheren.

Elk jaar zet de stad Soest haar deuren open voor bijna één miljoen bezoekers: de jaarlijkse Allerheiligenkermis. Die wordt op de eerste woensdag na Allerheiligen parmantig geopend om 11 uur en sluit af met een vuurwerk tijdens de daarop volgende zondagnacht. Op donderdag mag je zéker de Paardenmarkt annex jaarmarkt niet missen. Waarom ? Wel: ga er eens kijken en geef je ogen goed de kost.
Het is de grootste kermis van Europa binnenstads, zo beweren de Soestenaars toch.
Een volledig nieuw gegeven vanaf 1993 was het in gebruik nemen van de kazerne van het 5 Linie door de universiteit van Paderborn. Na een opfrissing van deze gebouwen werd hier een faculteit ‘Landbouwingenieur’ en een faculteit ‘Technisch ingenieur’ ingericht. Ondertussen studeerden er al vele duizenden studenten af.
Wil je graag eens naar Soest terugkeren en rustig wandelen door het stadscentrum en de omgeving, twijfel dan niet. Ook al zijn de kazernes grotendeels verdwenen, Soest blijft ontegensprekelijk een toeristisch aantrekkelijke stad. Vanaf bijvoorbeeld Antwerpen, kan je aan één stuk doorrijden, 300 kilometer langs dezelfde autostrade. Op vier uren kan je die afstand tot Soest overbruggen.
Overnachtingen in Soest zijn geen probleem, er zijn een tiental grote en gekende hotels en daarbuiten kan je nog terecht in de tientallen "Zimmer Frei" -aanbiedingen bij gewone burgers die je laten genieten van echte Duitse gastvrijheid.

Ben je van plan om eens naar de Allerheiligenkermis te gaan, dan bestel je best uw logement al twee maanden van te voren!

Heerlijk, heerlijk Soest !