Rony VERREYDT

Mijn legerdienst volbracht ik van oktober 1977 tot mei 1978, in de 3Cie. De eerste drie dagen brachten we door in het opleidingscentrum ‘Majoor Blairon’ te Turnhout, waar we in een drafje een hele reeks administratieve aanvullingenin orde maakten en onze kaki uitrusting en uniform ontvingen. Die drie dagen waren al goed gevuld, geen of weinig rust. Dan de trein op, naar Soest, onze bestemming voor tien maanden legerdienst. Soest was een prachtige stad met gemoedelijke mensen. Onze grote kamer was op de zolderverdieping van onze blok, kamer 68. Plaats voor zo'n 30 man. Die dertig man werd al vlug een hechte groep waar iedereen mekaar hielp en steunde waar men kon, elk met zijn sterke en zwakke kanten.
Al vlug werd ik aangeduid als kameroverste van kamer 68 links en werd MAG schutter in onze sectie. Niemand van onze compagnie kreeg een vaste dienst en zo gingen we van oefening naar oefening en werden niet gespaard. Zo herinner ik mij levendig de het Arnsbergerwald met de ontelbare nachtoefeningen waar de uithouding bij marsen leerden wat het betekent ‘een tandje bijsteken’ en een doodvermoeide kameraad helpen. Bovenop kwamen de oefenterreinen en kampen van Vogelsang, Sennelager en Bergen Belsen (brr in de winter) en ook maand wacht in de Amerikaanse basis in Büren.
De opleiding en training was sterk gevarieerd. Het vormde een geweldige lichaamsconditie. Als er dan toch eens geen gevechtsoefeningen buiten de kazerne waren dan was het programma non-stop naar de trainingsstanden en –plaatsen in en op de hindernisbaan, het periodieke onderhoud van wapen en rupsvoertuig, sportzaal, zwemmen, EHBO, gasmaskergebruik in de ‘gaskamer’, identificatie pantservoertuigen, en veel meer. programma stonden hielden we ons bezig op het E-lager of in Buecke of met 2 daagse voettochten door het woud van Arnsberg.
Ik kan alleen maar besluiten dat ik tijdens mijn legerdienst een levensles heb geleerd waar vele anderen nooit aan toe zullen komen in hun hele leven.
Het was een heel harde tijd waar je leerde om uw lichamelijke en mentale grenzen te verleggen. Leren afzien en niet opgeven, de koude, regen, hitte, verbijten. Dat alles met het inzicht in tucht, orde en organisatie. Dit allemaal mét een kameraadschap tussen jongeren die uniek was. Tien maanden legerdienst met een geweldige ervaring, een levensles.
Dit was mijn ervaring. Help mij mijn kameraden terug te vinden: waar zitten die mannen van kamer 68 toch? Met in het bijzonder Marc Vandevelde en Yves Hatse.
Mijn e-mail adres is: dks918@hotmail.com, Iedereen die deel uitmaakte van de lichting 1977 van oktober 1977 vraag ik dringend om hier op te reageren en zich lid te maken van de Koninklijke Vereniging 5 Linie. Ik woon in 2200 Herentals. Bij de grote samenkomsten en de jaarlijkse barbecue moeten we elkaar kunnen terugzien. Ik reken op jullie, beste vrienden.